Ölüye Mektup

Minâreden bir salâ yükselince kuşlukta; Hazırlandı teneşir, camideki taşlıkta. Neler söylendi neler, gıyâbında bir bilsen; İkindiye kadar ki, bir kaç saat boşlukta… **** Sağlığında can ciğer bildiğin o dostların; Toplandılar önünde, evdeki minik barın. İçiyordu hepsi de, belli ki üzüntüden, Hepsinden de üzgündü, otuz beş yıllık karın.. **** İlk dubleler bitince, dağıldı kasvet biraz, Menüye dahil oldu, yeşil erik ve kiraz. Biri kadeh kaldırdı, şerefine ruhunun; Hiç kimseden gelmedi, bu teklife itiraz… **** Kadehler, birbirini izledikçe peşpeşe; Çehreleri kapladı, sanki bir gizli neş'e. Ne kadar da severmiş, seni meğer dostların; Bir saatte boşaldı, inan ki üç beş şişe… **** Gerçi sen öldün amma, anıların diriydi, Çapkınlığın, en renkli konulardan biriydi. Bir puan daha aldın, cinsiyetin yüzünden; Çünkü; bu türlü işler, erkeğin el kiriydi… **** Bu sohbet potasında, kaynadıkça taştılar, Hepsi de, temiz kalpli, hepsi de çağdaştılar. Seni gömdükten sonra, hani o çok sevdiğin; Balık lokantasında, yemekte anlaştılar… **** Derken.. İkindi vakti, duyuldu ezan sesi; Hiç kimsenin câmiye, gelmiyordu giresi. Cenâzeyi bekledi, bir kaçı kılmak için; Ne rükû vardı çünkü, ne de onun secdesi… **** Biraz sonra mezarlık, alkışlarla inledi, Alkışlar.. isyan dolu, kalpleri perçinledi. Bu görkemli törenin, bu çağdaş korosunu; Münker Nekir isimli, melekler de dinledi… **** Dostların, ağlamaklı pozlar verdi basına, Birkaç kürek toprakla, katıldılar yasına, Lâkin Kur'ân başlarken, duyunca Besmeleyi; Mezarlığı terketti, hepsi koşarcasına… **** Bir rahatlık hissetti, eve dönüşte karın; Haftalık programda, konken günüydü yarın. Yaşamıştı dünyanın, nice zevkini ama, Bir başka tadı vardı, bir başka şu kumarın… **** Yaşına rağmen hâlâ, dikkat çeken bir tipti, Hâlâ, yürek hoplatan, bir vücuda sahipti. Ve bundan böyle artık, bütün güzel dullara; Sosyete pazarında, korkulu bir rakipti… **** Hayat yeni başlıyor, diye düşündü birden; Ne senden eser kaldı, ne yattığın kabirden. Vız gelirdi, şu ahlâk masalları toplumun; Kurtulmuştu nihayet, baskılardan cebirden… **** İlk önce silmeliydi, hâfızadan cismini; İndirdi duvardaki, yağlıboya resmini. Arkasından çıkardı, mektupluk ve zildeki, Sarı pirinç üstüne, yazdırdığın ismini… **** Ertesi gün dostların, akıl verdi eşine; Çoluk çocuk düştüler, mîrasının peşine, Ne kadar sevinirdin, öldüğüne kimbilir; Görseydin yaptığını, kardeşin kardeşine… **** Üç gün sonra kutlandı, baldızının yaş günü, Haftasına kalmadı, küçük kızın düğünü. Yâni sözün kısası; sen gittiğinle kaldın, Hiç kimse fark etmedi, inan ki öldüğünü… **** Bu mektuptan pek hoşnut kalmadın biliyorum, Daha neler yazmıştım…Vazgeçtim, siliyorum. Bu dünyada hesabın, iyi kötü bağlandı ; Sana öte dünyada , kolaylık diliyorum