Kentsel Gidişim

İstanbul seni yendim, İzmir sıra sende Öyle bir şartlanmışım ki herkesin derdi benle Çay var içersen, aşk var yersen En mutlu buhranımda bütün dertler bende Sulandırmayınca içilmiyor bu hayat Kendini çok ciddiye alma gel yanıma yat Bu dünyaya ben saat ile geldim Dönüşüm yok bu kentsel gidişim Acıdır gerçekler acıtıyor gerzekler Dönüşüm yok bu kentsel gidişim Zor gibi görünür ama daha zordur hayat Giderken yaktığım köprüler aydınlatsın seni salak