Yorgun

Sesini duymak isterse ona sadece fısılda Zaten duymak istemezse ona bağırsan duyulmaz Cepleri doldur zengin gönüller karın doyurmaz Rahat bu vicdan kırılmış kalbe de hatır konulmaz Hayal kurduğum dar odamda kalın duvarlar Sadece ciğerde değil artık kafamda duman var Küsüratı sevmem bütünlüğüne zaman yuvarlar Çiğnenmek için var bana sanki bütün kurallar Birikirim içine ve eritirim çelikleri Dişimizi geçirelim yedirelim etimizi Buna da bi kılıfını bulup hadi geçirelim İçine de giriverin işimizi görüp hadi çıkalım mı dışarıya Adım adım atıp hani bir ileri iki geri, ah Yaka yıka geçtiğim bütün geçitleri bir ipe de diziverin Elimize ne geçerdiki bakmasaydık kafamızı kaldırıp bugüne dek hep ileri Cebini de doldurup geze toza money leri bitiriyo kimileri görüyodu birileri Bile bile söylemedim ben sustum Öfkemin kesesine birikiyo yenileri Bekledim hayatı gelmedi sonu ölüm gecikti Ölmek için çok mu gençtim, ölmek için çok mu geçti Söyle şimdi kolayı vardı sanki zorunu ben mi seçtim Kaybettiğimi kazandığım gün gelip dicem "bak ödeştik" Yazıp çizip dur sabaha kadar sayfa doldur doldur Yazın kışın yok, onca emeğin sonu bozgun bozgun Kaçıp giden çok, geçici heveslere doydun doydun Geceler uyutmaz, sabahları kalk yine yorgun yorgun