Ben Bilmem

Bir bulutta gizledim ben özlemimin közlerini Bin vurupta aldı kader sade dille sözlenirim Gir bu ruhla dolsun içim dışım ayrı biçim Geçip gitmiş yıllar ve adam saymışız hiçi Kovalıyor yelkovan, yakaladıkça aklaşır Kafandaki her bi tele farketmeden yaklaşıp Bikaç kaçık engel olur güvenirsin karnın aç Sıcak huzur sofrasında attırmaz bi kaç kaşık Bir anlamı olmalıydı onca hece dökülmüşken Uzun zamandır odamdayım gördümki bölünmüş kent Akıl hasta nabız düşük uyanmıyor gönül düşten Sakin kalıp bekledikçe farkım kalmaz gömülmüşten Nakarat: Ben bilmem ama ben bilmem Salıyorum ipleri gerdirdem Söndüremezsem beni yakacaklar Sana yaaar olacaklar Bir diyardan pir divana atlıyordu ozanlar Kulaklarsa duymuyorken derdi sade yoz anlar Hırsla dolan mısralar ihanete öç gibi Dudaklardan döküldükçe anlayamaz göç kimin Yol göründü elde valiz dilde bariz pişmanlık Her adımda büyüyordu şehre olan düşmanlık Terminalde yankılanan peron sayısı sesleri Ben yola koyulmadan bir an olsun kesmedi Hududları aştıkça göz arıyor uzaktan Gönlün ırak noktasına ulaştırmaz tuzaklar Başedemez vicdan sızlıyorken bu zadla Anımsama hatıralar anca yarana tuz aklar Nakarat: Ben bilmem ama ben bilmem Salıyorum ipleri gerdirdem Söndüremezsem beni yakacaklar Sana yaaar olacaklar