Pandemonium

Moją czujność aż widzę jak zaklinam Pomiędzy prawdą a nadzieją nie ma nic Bezpowrotnie w złudzeniach się okrywam Od czasu do czasu wracając by w tym gnić Stolicą wiary jest piekło Demon ożywa, już czas Ilekroć staram się wyzbyć tych lęków Wszystko traci blask Nadejdzie czas Że każdy z nas Zrozumie demona w sobie