Psyche

Zazdrością przesiąka wszechmocna do dna, ogłasza namowę Zniewagą ze wszystkich najbrzydszych ciał, unosi koronę Lecz gdy z jego woli Pod osłoną ciemności Odwiedza ofiarę zdradzając warunki Swej obecności Jej nieposłuszna wiara Zbudziła boga I od tąd wędruje nieszczęsna Jej śmiałość potępiona I żalem okryta spuchnięta od łez, poświęca swą duszę Pokutą spoiła swój największy wdzięk, przechodząc katusze Odkupiona zazdrość I nieposłuszności Zwróciły się z wielkim Darem czystej nieśmiertelności Jej dusza Jej dusza oczyszczona