Naif

Bir tokat gibi yuzlere atılmadım Bakmadım yalanlarken gozlere Batmadım diken gibi ellere Sabrettim acelesiz gecen gunlere Şimdi basit bir oyuncağım ben Sanki yuruyorum Sanki goruyorum Şahitsin nefes aldığıma derin Kanıt mı yaşadığıma benim Sanki duyuyorum Farzet biliyorum Şahitsin dik durduğuna bedenin Kanıt mı yıkılmadığına hayallerin; emin olma