Bu Nasıl Dünya

Bu nasıl bir dünyâ, hikâyesi zor; Mekânı bir satıh, zamânı vehim. Bütün bir kâinat muşamba dekor, Bütün bir insanlık yalana teslim. **** Ben ki, toz kanatlı bir kelebeğim, Minicik gövdeme yüklü Kafdağı, Bir zerreciğim ki, Arş'a gebeyim, Dev sancılarımın budur kaynağı! **** Nizâm köpürüyor, med vakti deniz; Nizâm köpürüyor, tâ çenemde su. Suda bir gizli yol, pırıltılı iz; Suda ezel fikri, ebed duygusu. **** Diz çök ey zorlu nefs, önümde diz çök! Heybem hayat dolu, deste ve yumak. Sen, bütün dalların birleştiği kök; Biricik meselem, Sonsuz'a varmak… **** Sırtta taşınmaz yükü göklerin. Herkes koşar zıplar ben yürüyemem. İsterse hayat aşını verin, Sayılı nimetler, bal olsa yemem! **** Ey akıl, nasıl delinmez küfen? Ebedi oluşun urbası kefen. Kursa boşluğa asma köprü fen! Allah derim, başka hiçbir şey demem!