Müjde Var (Burnuma Tuttuğum)

Burnuma tuttuğum baktım dikende Birlikte gıdasın alır kökende Rüzgar esip çiçeklerin dökende Bir de baktım meyvasında müjde var Gözüm olmak ister dünyaya radar Kimi merhaç kimi turuna gider Ruhlar aleminden ademe kadar Devri daim gelişinde müjde var Ademden havvadan gelenden beri İleriyi görüp dönmedim geri Dünya ahret iki cihan selveri Asra göre demesinde müjde var Dokuz ay on günlük yoldan bu yana Bir imtihan için saldı cihana Yaratıkta birdir baba ve ana Rabbilaiem demesinde müjde var Ben babamdan geldim babam da benden Ne sen benden ayrı ne de ben senden Ateşten topraktan havadan sudan Kişi bunu bilmesinde müjde var Şekip ana vatan ana rahmine Varmak ister küntü kensin demine Dört mevsim içinde bir alemine Ağlayıp da gülmesinde müjde var