Dönmek Bilmiyor

Bir sonbahar günü geçti gitti Ne bahar ne yaz Ne kış ne güz dönmemecesine Oysa o okdar muhtaç o kadar hasrettikti Nesiller boyu hep bekledik Gözlerimiz yollarda gelmedi bir türlü asırlarca **** Hala düşündükçe gözlerim dolar içim yanar Hala ona muhtaç Hala ona hasret Dönmek Bilmiyor **** Gönlümde yanar bir ateşin közü Sönmek bilmiyor sönmek bilmiyor İçime düştü benim bir acı sızı Dinmek bilmiyor dinmek bilmiyor Dinmek bilmiyor dinmek bilmiyor Gitti bir kere dönmedi geri Dolmuyor inanki dolmayan yeri Hasretim ona yıllardan beri Dönmek bilmiyor dönmek bilmiyor Dönmek bilmiyor dönmek bilmiyor