Bugün Benim Ölüm Değil Düğün Günüm

Bu dağların ardında kanlar dökülür Anamın ciğeri haberle sökülür Oğlun şehit deyince ağıtlar yakılır Bugün benim ölüm değil düğün günüm anne Gözlerim hafiften ıslak ama buğuluda olsa görüyorum ve her şeyi duyabiliyorum Neden toplandı bu insanlar nedendir bu kalabalık bilmiyorum Herkes bir ağızdan konuşuyor anlamıyorum Garip bir durum var ortada ve herkes bana bakıyor Nedir bu telaş bir sakin olun bile diyemiyorum Tepkisizce bakakaldım insanların bu mahşeri kalabalığına Güneş tepemde alnımdan bir şeyler akıyor terliyorum galiba diyeceğim ama üşüyorum ve üzerimi örtün bile diyemiyorum Sanki ayaklarımın üzerinde bir buz dağı var soğuk ve kıpırdıyamıyorum Hafiften de uykum var galiba gözlerim dalıp dalıp gidiyor Bu saattede uyunmaz ki be gözlerim açık ama rüya gibi bir şeyler görüyorum Ailem dostlarım sevdiklerim sevmediklerim iyi kötü sıradan rüyalar işte O ağlayan ses anneminmi yoksa ben halen rüyadamıyım Babamın ne işi var burada iş saatinde buraya gelmiş O da ağlıyor eyvah diyorum kesin bir şey oldu Kardeşlerimde burada Annem elini alnıma koyduğunda anladım yaralı olduğumu Ve bu kalabalık bu ağıt sesleri her şey birbirine girdi Hep derlerdi kıyamet koparken çığlıklar ağıtlar birbirine karışır diye Bana kıyamet çoktan kopmuştu en son duyduğum ses Bizi bırakma olmuştu Şimdi daha rahat görüyorum her şeyi ve iste oradayım kahpe kurşunun hedefiyim Ve daha 21 yaşındayım Alnımdan akan kan suya hasret toprağın yeşerme umudu olmuştu Hiçbir şey değilde en çok annemi öpemeden gitmek bana çok koymuştu Bazen yinede düğün gibi geliyor insanların benim için oluşturduğu kalabalıklar Ben son olmak istiyorum bitsin artık bu ağıtlar Biz ölsekde genede bizden sorulur bir gün yemyeşil olacak bu dağlar artık geldik Hep vardır ya son durak kara toprak Bedenimde son bir acı kara taşa değen başım Üç günlük dünyada vatana feda olsun naaşım Bir kurşun saplanır garip bedenime O an ateş düşer oyy anamın yüreğine Şehit diye yazsalarda mezar taşımın üzerine Bugün benim ölüm değil düğün günüm anne