Ay Tutulması Gibi

Güneşim gözlerin, ışığımsın sen benim Her gece düşünürüm, ne zaman anlarsın Sessiz kalbimi duyarsın belki bir gün Yakınımda olsan da, çok uzak gibisin Bu tutulma bitsin, kalbimi görür müsün? Gökyüzüm karanlık, sensiz her gece Bekliyorum seni, günüme doğ diye sessizce Ay tutulması gibi, karardı gökyüzüm Sen yanımdayken parlar hep yüzüm Güneşimsin sen benim, ısıtan kalbimi Bir tek seni beklerim, geceleri Karanlıkta yürürüm, yolumu bulamam Her adımda sensizlik, kalbimde bir yara Işığım yokken, ellerim buz gibi Yansıtırım ışığını benimmiş gibi Gökyüzüm karanlık, sensiz her gece Bekliyorum seni, gör diye sessizce Ay tutulması gibi, karardı gökyüzüm Sen yanımdayken parlar hep yüzüm Güneşimsin sen benim, ısıtan kalbimi Bir tek seni beklerim, geceleri Güneş, etrafında dönüyorum Güneş, yanıp kavruluyorum Güneş, sana yanıyorum Tek sana yanıyorum Hep sana yanıyorum Ay tutulması gibi, karardı gökyüzüm Sen yanımdayken parlar hep yüzüm Güneşimsin sen benim, ısıtan kalbimi Bir tek seni beklerim, geceleri Sen yokken tek varlığını düşünürüm En ufak ışık bile seni hatırlatır bana Gülüşünü düşünürüm içimi ısıtır Sana sarılmak yakar beni adeta Ay tutulması gibi, karardı gökyüzüm Sen yanımdayken parlar hep yüzüm Güneşimsin sen benim, ısıtan kalbimi Bir tek seni beklerim, geceleri