Döngü

Yine aynı his, yine o daralan duvarlar Kalbim "kal" diyor, aklım firarda Biliyorum sonu, bu aşk bize yasak Eninde sonunda kopacak tüm bağlar Gitmek zorundayım, gitmek en iyisi Bu acıyı uzatmak, kalbe ihanet Her vedam bir başlangıç, sonsuz bir döngü Dönüp durduğum yer, yine aynı siluet Kaçsam da nafile, zincirlerim burada Ruhum sana tutsak, bedenim firarda Her adımım bir veda, her vedam bir yara Dönüşüm kaçınılmaz, bu aşk bir muamma Gözlerin çağırıyor, ellerin uzanıyor Bedenim direniyor, kalbim kan ağlıyor Bir daha gitmeliyim, bu sefer son olmalı Ama biliyorum, yine geri döneceğim sana Korkuyorum, bu döngü hiç bitmeyecek Beni sana bağlayan bu bağ, hiç çözülmeyecek Gitmekle kalmak arasında sıkışıp kaldım Bu aşkın girdabında, kaybolup gideceğim Kaçsam da nafile, zincirlerim burada Ruhum sana tutsak, bedenim firarda Her adımım bir veda, her vedam bir yara Dönüşüm kaçınılmaz, bu aşk bir muamma Bir labirent sanki, her yol sana çıkıyor Kaçtıkça daha çok, içime işliyor Bu nasıl bir pranga, ne yapsam kırılmıyor? Aşk mı, esaret mi, bu duygu beni boğuyor? Döngü, döngü... Kapanıyorum yine sana Döngü, döngü... Kaçış yok bu girdaptan Döngü, döngü... Müebbet bir aşk bu, anla Döngü, döngü... Sonum sensin, başım sensin, her yanım sen...