Kırık Ayna Mevsimi

Yine bir sonbahar, yapraklar dökülüyor İçimde bir fırtına, ruhum üşüyor Aynalara bakamıyorum, yüzüm solgun Kırık cam parçaları gibi, dağılmışım yorgun Bu kaçıncı kırık ayna mevsimi? Kaç parçaya bölündü kalbimin resimleri? Kendimden kaçıyorum, gölgem bile yabancı Yüzleşmek zor, içimdeki bu amansız sancı Duvarlar üstüme geliyor, sanki bir zindan Her köşede bir hatıra, her biri bir isyan Aynadaki yansımam, bana hesap soruyor Geçmişin hayaletleri, peşimi bırakmıyor Bu kaçıncı kırık ayna mevsimi? Kaç parçaya bölündü kalbimin resimleri? Kendimden kaçıyorum, gölgem bile yabancı Yüzleşmek zor, içimdeki bu amansız sancı Belki de parçaları birleştirmeli Kırık aynalardan yeni bir resim çizmeli Kendimi yeniden bulmak için, cesaret etmeli Bu karanlık tünelin sonunda, ışığı görmeli Bu son kırık ayna mevsimi olsun Kalbimin parçaları yeniden bütün bulsun Kendimle barışıyorum, gölgemle dost Yüzleştim artık, içimdeki sancı son bulsun Aynalar artık sırdaşım, korkmuyorum Kırık parçalarda bile, güzelliği görüyorum Yeni bir mevsim başlıyor,