Solucanların Valsi

Beton mezarlıklarda yankılanan bir çığlık Doğarken kefen giydirilmiş ağlayan bir varlık Gökyüzü kurşuni bir perde güneş küflü bir madalyon Hayat dedikleri paslı bir bıçak sırtında dans Yıldızlar sönmüş fenerler yol göstermez hiç kimseye Aşk bir tuzak sevgi çürümüş bir et parçası Her nefes alış bir adım daha yaklaştırır ölüme Bu döngü anlamsız bu varoluş bir işkence Tanrı çoktan terk etti bu viraneyi Melekler kanatlarını yakmış cehennemde Dünya bir çark dişlileri insan etiyle yağlanmış Bizler solucanlar bu vals bitmek bilmez Aynada gördüğüm solgun bir hayalet Gözlerim çukur ruhum çöl kalbim taş Umut bir yalan inanç bir afyon Bu acı gerçek bu karanlık sonsuz Zaman bir cellat her saniye bir darbe Kader bir kumarbaz zar hep hileli İnsan bir kukla ipleri başkasının elinde Bu tiyatro acıklı bu oyun bitmek bilmez Tanrı çoktan terk etti bu viraneyi Melekler kanatlarını yakmış cehennemde Dünya bir çark dişlileri insan etiyle yağlanmış Bizler solucanlar bu vals bitmek bilmez Bir keman ağlıyor notaları kan damlası Bir piyano inliyor tuşları kırık diş Bu senfoni acının bu melodi ölümün Bu şarkı bizim bu çığlık hepimizin Tanrı çoktan terk etti bu viraneyi Melekler kanatlarını yakmış cehennemde Dünya bir çark dişlileri insan etiyle yağlanmış Bizler solucanlar bu vals bitmek bilmez Solucanların valsi