Hüsran (feat. Hemraz)

Yorulmuşam çoxdan ruhdaş bu fani duyğulardan Qısacası iki üzlü insanlardan Qəlb evimi xarabaya döndərdilər Qalmadı zərrə qədər əsər-əlamət saflığımnan Bir zaman xəyal qurardım Xoşbəxt bir ailəm,o ev hüzurla dolardı Həyacanla xəbər alıb ora yetişəndə Sevincdən ağlayaraq gördüyüm ilk körpəm olardı İlk dəfə bağlanaraq sevdi ürək Şeytani baxışlarıyla bacardı gəldi kələk Bu dünyada gözləmirəm ölənə qədər sevilməyi O dünyada sevib seviləcəm hətda sonuna qədər Hər sabah seyr edərdim ay batanda gün doğardı Onlarda biz kimi,əsla qovuşmazdı (eeh) Çox şeylər itirdim fərağında Nə fayda verdi sonda? sən ki, özgə qollarda Hər gün yorğun can,dayanmadan öskürəylər Xəstə deyiləm! İçimdə bil ki, sənsən! Evimdə tütün qoxusu bircə dəfə gəlib görsən Kül qabımda dolub aşır gedəndə təmizləyərsən.? Zülfüvün hər şaanələrinə şeir yazdım Ən acı gerçək o ki, şeirlərdə yalvardım Verilən vəədlər birdə edilən and-amanlar Çox təəsüflər sən məni anlamadın O kalbinde olmadım ki, bir kenara atıldım hep Dışım açık bir yaraydı içime kapandım ben Ağlıyo bak her gören şu halimi ben tükendim Onca yalan duydum lan yine de güvendim Başıma gelmiş olan en büyük hataydın Bi külden ibaret bu canım bi daha yanar mıyım? Beklemeyi bilmedin ki, hep kolaya kaçtın Ben her yerden darbe yedim de bi ona yıkıldım Şu an kırgınım ben her bi dalımdan Meyve vermiyor yanım yalancı bir bahara kandığımdan Acım gitmen değil bu kadar kör olman Tek bi canım var be kadın öyle hemen boğma Neyine cenk edeyim her yarışı kaybederken Benim canım yangın yeri başka kolda gülerken Neyim var neyim yok topladım ben evimden Yolcuyum bu dünyadan yarım akıllı bir yürekle