Gelecekten Mektup

Verse 1 : Göz yaşlarımı sel eden sen değil de yokluğun Yüz günün yokluğu,üzgünüm yok muyum Ben hayatında kafayı yemek üzereyim Düzeltmek istediğim sen değil de alışkanlık düzeneğin Beş aydır senin haricinde başkası yok Sana gelmek normal değil bu başka bi yol Ben de dedim tam aşk arıyom Gözlerini buldum sonra da baş dönüyo Güneşim demez miydin ağlayıp yakınıp Güneş senden uzak olsun ben zaten yakınım Dert çile bi benim mi bırakmıyo lan yakamı İlla ki gideceksen bıraktım lan yakanı Gecekondu hayallerim yıkılmaya meyilli Yıkılmadım ayaktayım önünde eğildim Renklerle bezerken gökkuşağı hayatımı Siyahı seçen sensin,sen seçtin hayatını Nakarat: Gelecekten mektup bu yazmakla bitmez İstediğini de bu adam sövsen de gitmez Üstüme zimmetli en değerli hazinemsin sen Üstüme zimmetli en değerli hazinemsin sen Verse 2: Kimse anlamıyo yazmak da zor geliyo Yaptığım onca şarkının hiç mi anlamı yok Hiç mi anlamıyon gece gündüze karıştı Devlerin arasında cüceler ne arıyo Karanlığa ilk adım istanbul yolunda İstanbul anlamsız 13 milyon insanla Ama yerin farklı herkesten farklısın Bugün yolda gördüğün sarhoştan farksızım 406 metre yakınız saat başı Yazdığım her kağıda kalem adını taşır Adını taşıdım istanbula ellerimde Düzelecek herşey güven ve tut ellerimden Nakarat: Gelecekten mektup bu yazmakla bitmez İstediğini de bu adam sövsen de gitmez Üstüme zimmetli en değerli hazinemsin sen Üstüme zimmetli en değerli hazinemsin sen