Oneiro einai

Ξαναβολτάρω βράδυ σε έρημους δρόμους μόνος Σα μέλισσα που γυρνάει γύρω από το κέντρο νιώθω Βλέπω ένα αλάνι να κάνει ψηστήρι Το κορίτσι που γουστάρει είναι λουλούδι κι έχει γύρη(Χαα) Κολλημένοι σα τσίχλες, θέλουν φάσεις Έτσι είναι το παιχνίδι, όλο φάσεις Η γυναίκα μοιάζει με μπάλα Αν τους τη σπάει με στέκα, κλωτσίδι μετά γειά σας Απορώ συχνά άμα ήρθε ο καιρός Ποιος είναι;(και πού είναι;) ήλιο κι εγώ να δω Η αγάπη σαν την Ανατολή είναι εν τέλει(αχα) Ξέρω που βγαίνει, μα μία έρχεται, μια φεύγει(Wow) Μέχρι να επιστρέψει, περπατώ βιαστικός Πρέπει το φίλο μου να βρω για να συνατηθώ Θα λατρέψει την ιστορία που θα του αφηγηθώ Δεν τη ξέρει, δεν θα τον ξενυχτίσω ευτυχώς - Πού' σαι ρε Δάμο, τί γίνεται; - Άστα να πάνε φίλε, έχουμε θέματα - Τί θέματα; Για λεγε ρε μαλάκα, πες μου - Ναι, τώρα από πού να σε ξεκινήσω ρε φίλε; - Από την αρχή ρε φίλε - Εμμμ... - Άντε καλά ξεκίνησες τα δικά σου πάλι - Λοιπόν άκου Θυμάμαι σαν ελέφαντας εκείνη τη στιγμή Το πρώτο Wow πριν το WoW όταν είδα αυτή Τί να πω, ένιωσα σαν PC Ήταν το πιο γοητευτικό παιχνίδι που μου΄ κανε κλικ (Όνομα;) Ανατολή (τί λες ρε παίκτη) Ναι, η κοπέλα στη παρέας μας αυτή μου αρέσει(οκ) Στην αρχή ήμουν ντεμί, τί να σου εξηγήσω Φοβάμαι μη τη πέσω λες και πάω να γλιστρήσω(με Tag Up) Γαμάτη, κεφάτη, σκέτη κορυφή Πιο ψηλή από μένα, τη κοιτώ σαν οροφή Εγκεφαλικό Τετ α Τετ, ψάρωσα, ροφοί Συνεχώς κρατιέμαι να μη δώσω φιλί (Από σώμα; ) Άστη, ασυζητητί Να γινόταν γκρεμός και να κατρακυλάω (Ξεκόλλα, αστην, αλλιώς θα καρφωθείς) Εδώ αφιερώνω κομμάτι, freestyle της μουρμουράω Ωραία κι αυτά, yo, δε χωρά αμφισβήτηση Εμένα κάτι άλλο όμως μου΄ χε κάνει εντύπωση Σαγηνευτικό βλέμμα παρέα με ντροπαλότητα Και τότε μπρο σκέφτηκα ίσως να΄ μαι ο τύπος της Ξεκινάω επίθεση, της μιλάω συχνά(Γεια σου) Κομπλιμέντα δίνω και πειράζω τα μαλλιά Πετάω ένα αστείο(ήταν;) δε θυμάμαι καν Δε το κατάλαβε, Η ευκαιρία έκανε φτερά Επιστροφή στο σπίτι από τον ίδιο τζέντλεμαν Για σένα λίγο αλήτης μα στο λόγο ευχέρεια Η διαδρομή ίσως για μας είναι μονότονη Μα η συζήτηση κάθε φορά απρόσμενη Μιλάμε από κοντά, όχι στενοί φίλοι(ναι) Περνάμε φοβερά, αυτό το ξέρεις ήδη Άκου κούκλα, δε με λένε Πολύφημο Κάνω one- eye contact κι ας μου γίνει επικίνδυνο Μάγια, Ινδιάνα ή μη μ΄ έχεις μαγέψει Άμπρα- κατάμπρα, έλκεσαι σα νέφη Κατά φωνή σκέφτομαι πάνω να κοιτάζω Εκεί θα καταφέρω πάντα μαζί σου ν΄ αράζω Χα, μαθαίνω πολλά Για τη μουσική μου τί συμβολίζει ρωτάς Ξέρω θα σε κάψω όσο ακούς αυτά Όπως, επίσης, άμα γράψω για σένα ότι θα χαμογελάς Έχω ταξιδέψει γράμματα έξω απ΄ την πόρτα σου Τριαντάφυλλα στολίζουνε την εικόνα σου Σε μια σακούλα πράγματα έδωσα ένα κομμάτι μου Σου άφησα γιασεμί και το τελευταίο κομμάτι μου (Και τί γράφει;) Αυτό είναι ένα διαφορετικό δώρο για σένα Μήπως βρεις δρόμο για το κόσμο μου Επειδή δεν είμαι κοντά για να δεις τί σου λέω Απλά άκου... να πάρουν μορφή οι λέξεις Ό τι νότα και να βάλεις στη ζωή σου Να τη πατάς και να την υπηρετείς Να τη τραγουδάς και να την ακολουθείς ............ <<Ο χρόνος κυλάει>> μου είπανε μικρός Όμως σταματάει όταν είσαι παρούσα 1 ακόμα λεπτό δεν είναι αρκετό Η ώρα μιλάει στο κενό που σιωπούσα Η φλόγα μέσα υπήρχε, δε με έκαιγε Bic αναπτήρας που δεν έσβησε Καιρό αναζητώ στο κόσμο αυτή τη Μούσα Να εμπνευστώ απ΄ τη στιγμή που τη ζητούσα Για κάποιον της σειράς μιλάω περίπλοκα Για άνθρωπο ουσίας τόσο περίτεχνα Γράφω εν μία νυχτί το δημιούργημα Λες (δε μπορεί να γραφτεί τόσο γρήγορα το αριστούργημα) Ήσουν εσύ(πάντα), δε σε αναγνώρισα Μου άλλαξες τα φώτα, τυφλώνει η αυθεντικότητα Λόγια μου μπόρεσαν να σε αγγίξουν Μ΄άρεσες, ξεχώρισα τη κρυφή εκδοχή σου Άγγελος και Δαίμονας, να βρεθούμε στο ενδιάμεσο; Στη γέφυρα κατά τις 10 να τα πούμε αύριο; Στο live το κομμάτι ο Ακάθιστος Ύμνος Να απολαύσεις το δώρο σου έστω για λίγο Έγραψα πολλά κουπλέ, μήπως κάποιο ταιριάζει Αλήθεια δύσκολο να δείξω το σ' αγαπώ μέσα σε φράσεις Η αγάπη είναι ήλιος, θα χαθείς στο άγγιγμά της Νομίζω όταν σε είδα πως λάτρεψα τη λάμψη -Δάμο! Μιλάμε ρε, ξύπνα! -Τί έγινε ρε φίλε; -Εδώ τα λέγαμε, ξεχάστηκες -......Α ναι ρε Φουμάρω καπνό, μάγκα, ευθύνεται ο Ρένος Δεν κάνω Φθηνά Τσιγάρα (μαα) γουστάρω να βλέπω Με ζητάς σοβαρό, στροφάρω τελικά Το τανγκό της Νεφέλης μου χει παρει τα αυτιά(χαχα) Ποθώ να χορέψω με μια το Last Dance Να μη καρφωθώ φοβάμαι ή να κάνω βήματα Μάθε μου να πατώ στο μέτρο τις στροφές Να της τραγουδώ το verse, να διδάξω πατήματα Δεν το ξες...μπα ξες πολλά Είμαι μπαξές με λουλούδια, ανοίγω, με πατάς Απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος σε ζιζάνια Σε κόβω ολότελα στα μπαμ... σα το κάπνισμα Ξεχωρίζω τα πρόσωπα αν μιλάν την αλήθεια Δε κάνω όνειρα, τα ζώ στον ξύπνιο είπα Ανοίγω μάτια κι είδα όνειρο ήταν Αυτό που ήθελα στεκόταν δίπλα Άβελ απορείς, μην κάτσεις να το αναλύσες Η αγάπη μου φτάνει απ' την Ανατολή στη Δύση Σοβαρά, γιατί η τελευταία είναι η κοπελιά Τελικά, ναι, απρόσμενο εστί το συμβάν Ένα όνειρο είναι, όνειρο είναι, όνειρο είναι, τόσο Απρόσμενο είναι Τόσο Απρόσμενο είναι, τόσο Απρόσμενο Ένα όνειρο είναι, όνειρο είναι, όνειρο είναι, τόσο Απρόσμενο είναι Τόσο Απρόσμενο είναι, τόσο Απρόσμενο (Είναι το Απρόσμενο, το στιλ το επόμενο)