Zomersproeten

Is het niet grappig hoe je de meeste bloemen ziet in tijden van verdriet Ik zie het gras wel, maar toch raakt het mijn voeten niet Als ik boven mijn hoofd vlieg Ik mis de zon en mijn zomersproeten Ik moet er echt uit Ik lig hier tussen witte lakens Neem mij mee naar huis Terug naar huis Is het raar om te zeggen dat het mij soms even te veel word Omdat het oneerlijk verdeeld word Ben ik ondankbaar als ik niet op mn benen blijf Ondanks de kansen die ik krijg Ik mis de zon en mijn zomersproeten Ik moet er echt uit Maar ik lig hier tussen witte lakens Neem mij mee naar huis Terug naar huis Vroeger leek alles vanzelfsprekend Nu is dat allang niet meer zo En vroeger leek ik alles te weten Want de wereld was nog niet zo groot Lentes waren warmer De jaren duurden langer De dood was voor de ouden en de zieken niet voor ons De zon kuste mijn huid Dromen kwamen toen nog uit Nu vallen ze een voor een uit elkaar gebroken op de grond Ik mis de zon en mijn zomersproeten Ik moet er echt uit Maar ik lig hier tussen witte lakens Neem mij mee naar huis Terug naar huis