Pośrodku niczego

Nie często Zbyt rzadko Na chwilę lub dwie Odchodzę Zanikam gdzieś Wciąż błądzę i blednę Nie czuję nic a nic To boli Lecz czasem właśnie tak wolę żyć Pośrodku niczego Zbuduję mój świat Pośrodku niczego Zbuduje mój domek z kart Pośrodku niczego Zbuduje miasto ze szkła Pośrodku niczego Zamieszkam ja Jak cień Pomiędzy jawą i snem W tę przepaść zapadam się Ta maska w każdej sytuacji Na mojej twarzy jest I znów, tak w kółko Buduję mój świat Pośrodku niczego Zbuduję mój świat Pośrodku niczego Zbuduje mój domek z kart Pośrodku niczego Zbuduje miasto ze szkła Pośrodku niczego Zamieszkam ja Nie czekaj Nie zwlekaj Czas żyć Właśnie teraz, właśnie tu Zanim odejdę Zanim zbłądzę I zanim Zblednę Pośrodku niczego Zbuduję mój świat Pośrodku niczego Zbuduje mój domek z kart Pośrodku niczego Zbuduje miasto ze szkła Pośrodku niczego Zamieszkam ja