Hatıra

(-Mikail) Hayal ettiklerimin gerçek olması, tek hayalimdir benim. İlhamım geldikçe tükenmez kalemde sözlerim. Hırslandıran düşmanı, faydasız dosttan yeğlerim. Bİlhassa riyâkar insanları yere sermek isterim. Fikirler adına öldürülen ,fikirleri savunurken ölen , Varmı içinizde yaptığı iş için pişman olmayacağını bilen. Sanmam, ummam deme inanılmazlığa inan. Bir bıçak beliriverdi istediklerim gerçek olduğu an. Bir ömür geçirdim fani , bilirdim dostlarımdaki kini Bencillikleri hudutu aştı geçti artık yere serdi Verdi emri gözleri, takip etti hep beni biri . Siteme yok lüzum , herkes kendi şiirini şairi Eskimiş kalbimin bitmeyen hikayesi olan sevdam. Sükûtu ,sabrı çekmekteyim . gürültü kuyusundan. İkrar ediyorum ; vuslat yakındır an be an Beni benden daha iyi bilen varsa o da elbet yaradan. Önümde düğümlenmiş kaç denklem var daha.. Unutmak isteyipte unutamadığım onlarca hatıra. Şükrette isyan etme eskilerin anısına.. (nakarat) Birgün gerçek olur hayalin artık ağlama. (-Emre) Ellerimdi gözlerimde, bir bebeydi sözlerimde gördüğüm rüyalardı, gözlerimle raks edende buna da şükür demekle geçirdiğim onca sene ve benim olduktan sonra benden ruhumu isteme Pişmanlık duygusunun duygu seli olduğu bir yerdeyiz enine göre ölçülen benliğin bencilliğe özendiği yerde kelimeler birer birer toplanır ışığı bekler benliğimde kim olsa aynı şeyi yapar derken beni düşün tam dediğinde Gol yedim ben hayat maçımda, hemde birçok dostumdan daha da zorlandım yinede yıldırmadı beni, bu sevdam fazlasıyla hırslandım dayandım her kapıya, kapatılan hayallerini göm birgün işine yarayacak sakladığın saman Yapacağın herşeyi belirle, koy bir benliğe al kendine güle aşık insan ne yapmalı, eline batan dikenleriyle beni benimse, beni benimle sev ve aslında sevmesende sana olan aşkım yaradandan bir parça olduğundan içinde