Büyük Pişmanlık

Verse 1 Kan revan içinde suçsuz gözlerim ve çağlamaktan bağulur oldu nefesim hıç kırık notasında melodi oldum hasretin çıkmaz ayın bilmem termin Rabbim bana neyi vaad ettin neyi verdin ona borcum var günah listem kabarık fark ettim İyilikler tükettiler faydalarını birer birer bırakında sığınacak bi özrüm olsun kabahatimden büyüktür pişmanlığım tüm kozlarım bozgunda can çekişiyor medet çığlıklarıyla elbet halvet olmalıyım bir dünya kızıyla ruhumun firarı son terk edilişten gelen ihanet kadar basitti bedenim kendini feda etti hayata restini çekti uçurum eşliğinde sallanır oldum bir bebeğin beşiğinden inip eşik atlaması gibi gayretim tökezledi yorgun ayaklarımın kilometresi süründürür hasterin bir mıknatıs gibi izlerinin tayinindeyim bir ayin oldu matemim dilek olay uğruna tam dört takvim eskittim çağımın en güzel gününde terk edildim klişe bir rap oldum masal kitabını yazan adam bir madam kuruntum Nakarat x2 Keyfimin kâhyası mutsuz ve üşenmekte talih kuşu uçupta gelmiyor Gözlenen özlenen gözlerimde nem yolları dikizler bu ikizler irtibatı keser dünyayla şuurum son halim bilinmedik bir tavır içinde yerli yersiz dolar hüzün akar gözüm biter sözüm ölümsüzlüğü kendi ellerimle gömdüm ben gidenlerin peşinden hep üzüldüm Verse 2 Nöbetimin seyir sahnesi silhuetin hipnoz modunda izledim özden gelen sözlerle litre litre yaş döktüm bildiğim gerçekler acı haketmeyenler taktı hep tacı Allah'tan ümidin kesildiğini noktadayım kimsesiz dört topaç kendine sığıntı bir avuntuydum kendimi bildim bileli yeşermeyi bekleyen soyut umut dünyalıklara dedim hep beni unut hep kaçanı kovaladı bu fakir aradı bulamadı hep sefil azı karar çoğu zarar hep sıkıntı hesapladı hafızam zararı yazan kader kalemdi bende jönüydüm faniyatın, kayinatın sen nasıl bıraktıysan öyle gördün oysa ben bir bakışta anlaşılacak resim değildim düşündükçe başa gelenleri saçlarımı kökünden yoldum intikam aldım oh oldum vah ettim ah ettim ne yazıkki kendi kendimi pişman ettim düştüğüm durum içlerin en acısı bu yüzden kalbim rapin en damar yazarı tamiri mümkün değil bazı aşk kazaları feci hasarlı Nakarat x2 Keyfimin kâhyası mutsuz ve üşenmekte talih kuşu uçupta gelmiyor Gözlenen özlenen gözlerimde nem yolları dikizler bu ikizler irtibatı keser dünyayla şuurum son halim bilinmedik bir tavır içinde yerli yersiz dolar hüzün akar gözüm biter sözüm ölümsüzlüğü kendi ellerimle gömdüm ben gidenlerin peşinden hep üzüldüm