Eskiden Birkaç Sene

verse 1 kardeşim yeni doğmuştu babam hapse girdi henüz beş yaşındayım ozamanlar sandım hayat bitti bunun yanında tokat hafifti pembe dünyam grydi topumu kesen komşu bile maç yapalım demişti her gece korkmasın diye annemin elini tuttum iki dakika susmayan burak sanki dilini yuttu çeşme gibi akan gözlerim birden bire kurudu dedim anne babamı getirsinler olurum ben uslu gözleri doldu sarıldı boynuma güzel bişey söylemişti sarı oğlu ilk defa yicek ekmeğimiz yoktu umarsamadı dost falan sırf o doysun diye hep aç kalktım sofradan ziyaret günü geldi geçti aradan zaman kardeşimin bakışları soruyodu kim acaba bu adam tanımaması normal çünkü babamı hiç görmedi ben bugüne kadar çok öldüm ama birkere gömülmedim nakarat 2x inandım aldandım tanrım hayatı güzel biyer sandım bi elmaya kanmadım adem gibi bu cezayı haketmedim ben tanrım verse 2 mahallemde çakılıydı torbacılar keşler hergün bi silah sesi gelir ardından polisler içimde eriyen ümitler ve kaybolan sevinçler yaşadığıma şahit uğurlu sandığım misketler ne gülüşlerim vardı artık ne mutluluk çığlıklarım ne gofretin anlamı vardı ne bayıldığım tatlıların umrumda değildi ne oyun ne de arkadaşlarım küçük kardeşim ve ağlayan annemdi sarıldığım okuma yazma bilmeden öğrenmiştim çok dua sürekli yalvarıyodum allahım babamı ver bana duyan yoktu kalbim korku doldu yine ağlıyodum odamda ve yine hayatım kapkara biri kapıyı çalıyodu deli gibi sabahın köründe yataktan fırladım kim gelir ki bize bu saatte hemen koşup kapıyı açtım gelen babamdı o an hissettiklerimi anlatamam sözlerle