Benim Hayallerim Vardı

geç kalan huzurdu belki hiç şansı olmamıştı ilk dansı kederle yaptım son seansı yaptım önüne dizlerimde hal yoktu hislerim boşa çıkar durumda bizlerin karnı toktu saygıya muhtaç kaygıdansa durma kaç denildi kaçmak çözüm belirlendi gözüm seyre daldı hüzün kaplamaklı yüzüme bir tokatmı gündüzüme gecelerim ? yetim kaldı hecelerim toplanamazki şiir olsun kelimelerde saklı göz yaşım, arşa değmez bir başım var dilsizine aldanışım cabası oldu sevgi sobası sönüklerle yüzüm duvara dönük yaşarım benim başarım gülmek oldu tükürmekte buldu ağzım hüzün denen kelimeyi ve sözlerim ki taktı çelmeyi gafletinin temel taşlarına atletimin emel yarışları başlar şimdi durma! haydi koş! kangren hayatımda kin güden çobandı darbe kavalı kırık düşler ılık gülüşler hep soğuk yaşardı oluk oluk yaş akardı gözlerinden toplum içine baskı göçüne ben eyalet gösterildim pasaportsuz geçişlerki sonsuz kafamı eğdi önüme neydi zulüme ilk teşebbüs dünüme küs kaldım yarınıma kaygılı bir saygılı haykıraklı ağlardı sözümün dibine gözümün içine bakarak derdi ki büyüt onu büyüdü rap oldu güneşime kep oldu ben soldu karamsar naralarla yoluma düştü gölgesi ve üşüştü binlercesi açıla geldi melankoliklerin perdesi oynayanlar hüsrandı yada kırık kalpler perisi taze derisi alnı ensesi oluverdi darbenin ve ağlamak lens gözlerine kaybenin yooo benim hayallerim vardı keşkelerde kaldı kimler aldı bir parıltı aranırsa yok şimdi gözlerimde çok derinlerde gezer oldu bu şairin elleri nasır tuttu bak!