Pasam (Ft.nops)

bugün bu zihne belki maske takmalıydım savunmasızki özverim nhayetimde hepimiz insanız deyip ağaç misali meyve verme taşlanırsın lafta kalma olmadık bir anda sende yuhlanırsın yurdum insanında duygu kalmamış yobaz masallarıysa katlanır şehirde benimse ellerimde hep zehir çekip dururken abinin sözüyle irkilirdi insanoğlu en düşük rehine heybetim tükendi derdim engel olmak en büyük hazine bilki eskilerde tek tabanca benliğimde hep derinde gizli şehvetim masallarımda bir yalan lügatlarımda taze kan gel haydi sen devam bırak dağılsın hisli istediklerim belirti gizli bizle biz dediklerim kiminki izleyim devirdiğim filmdi geçmişim haydi koş dileklerin nedir kayıp karakterin gel bide gör paşam neyin üzerine varsayılan kader olduki karmaşam bana vuramadan anlaki kalpazan arkamı dönmeden sanmaki kalkamam hadi bide söv paşam onun ilmine kendini satmadan olmaki kurtulan sana vuramadan anlaki kol kapan ahlarım bin bozan akıbeti yalan dertlerim üşüstü bak kimin dilinde tarifim nihayet aklanıp dirilmişim bugünde bendeyim sendelerdi zihnim ansızın çekip giderki senliğin dikkat ellerinde bir medet dilenme isteğim hayatki çantasında ilkokul ve taşlı yollarım da bir tökezliyim cebimde ellerim çizik bileklerim hep hasar görendi dizlerim ve çaresizce serzenişlerimle sersemim uzunduk ünzilerde çocukluk akla bir vazife ver mahari çetrefilli çemberimde eksiğimki ben nihayet ellerimde bir maharetim var kalan dileklerimle yoldayım yanımda kim var kim anlatında bolca yalan ve sen gözlerimde kin belirdi ansızın çekip gider bu ben hep yarındı şimdilerde beklenen ve gölgesinde taze bir boyayla ressamın hayali