Uyan

Verse 1: Zamanla açılan yaralar gün gelip basıcak damara Gözümde tütüyo ara sıra Antalya manzarası Sinirle bütünleşiyo Ankara'nın karmaşası Üzülme ben bırakıp giderim seni bigün marşa basıp Neden geldiğimi bilmeden hep gidiyorum ben Gelecekle kozlaşıp geçmişimi siliyorum hep Yalancılara benziyorum gün geçtikçe sıfatım kayar Canım istemez para şu kafayı kırasım kadar Yanlışsa düzeltirsin anlamam hiç doğrulardan Bi dinlesen hayatımı içinde korku kalmaz Yordu sanma çoğundan yedim laf ve doydum ancak Bu bardak çok büyük değil yakında doldu taşcak Beynimde oluşan tek şey şüphenin alerjisi İsteyince ordan oraya sallamıyo mu kader bizi? Korkma sana huzur vermiyosa şimdi sal herkesi Yalnız geldik yalnız gidicez işte bu karar kesin Nakarat: Hadi uyan gözünü aç uyan Uyan Uyan Çok geç değil uyan zamanın var uyan Uyan uyan Verse 2: Ölümü anlayamazsın aklın çelişkilerle dolu çünkü Asıl soru şu hayatın ne olduğu O kadar yıl yaşarsın hiçbişeyin izi kalmaz aklında Son bi kaç seneyi de harabe doldurur Her gün biraz daha şekillenirken karakter Her gün bikaç tane cümle başlar 'fakat ben” diye Hayat gelir ve hep acımasızca sakatlar gider Küfür gibi olayların ardından bakar terbiyem Bi türlü kendini bişeyle bağdaştıramazsın olsun Önünde uzar gider duvar yıkamazsın olsun Bi gün bi çare gelir bi yerden dirilmen için Senin gözde büyüttüğün o yollar olsun Kendinle barışmakla geçiyo zaman izin vermez başkaları Aşka dalıp delir akıl yaşta değil başta kalır Gerekirse vicdanını saklayıp bi taşta yatır Dün elden gitti çoktan korkmadan savaşa başla yarın Nakarat x2: Hadi uyan gözünü aç uyan Uyan Uyan Çok geç değil uyan zamanın var uyan Uyan uyan Çok geç değil uyan uyan… Scratches