Yarpaq

Yandır tökülmüş yarpaqları Qış gəlir öz soyuq şaxtasıyla Yandır yayı, yandır yazı Qar örtəcək bütün yaddaşı Silinər izlər, dağılar hisslər Qalar əbədi insan kədəri Silinməz izlər, dağılmaz hisslər Qalar əbədi yaralar içində Ağacdan tökülür yarpaqlar yerə Sanki qayalar batır dənizdə Su vurur buz örtmüş sahilə Donur həyat, yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır Yenə külək vurur, kəsir üzləri Gözlərini qırpan təsvirləri Sanki fırça onları boydadı Qışın buzlu soyuq məsməsi Unudar insan, itirər əşya İtməz heç vaxt ilk xatirə Unutmaz insan, itirməz əşya Kim verib, onu yadda qalsa Ağacdan tökülür yarpaqlar yerə Sanki qayalar batır dənizdə Su vurur buz örtmüş sahilə Donur həyat, yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır heçə Yazılır