Karagül

Kara bir gül açıyor, son sevdanın bağrında Ayrılık vakti geldi şimdi, yolculuk son aşka Son sevdayım ben, şurda ağlayan çocuk Yüzümü göğe dönmüş gibi huzura ermişi ben İstersen kilitle beni kağıların ardına Yine gelirim koynuna Vazgeçmem senden ben, ben ah! Karagül ah! Ah! Karagül, karagül Ah! Karagül, karagül Ah! Karagül, karagül Ayrılık vaktidir şimdi Fırlatıp atsan da beni dağların doruklarına Bir gece koynunda açıveren ben olurum Bir dağın doruğuna ekersen eğer beni Birgün ovalara inen ben olurum, ben olurum İstersen kilitle beni kapıların ardına Yine gelirim koynuna Vazgeçmem senden ben, ben ah! Karagül ah! Ah! Karagül, karagül Ah! Karagül, karagül Ah! Karagül, karagül Ayrılık vaktidir şimdi Dinle beni, bu esir yüreği Yanık bir ağıt, türküyüm ben Karanlığın altında koşarken düşe kalka Gözlerimi kamaştıran sensin karagül