Kar Anlık

Sen gittin diye mi kalbime yağıyor karlar Yüzümün bu beyazlığı sanma ki kardan Sen soğuksun diye mi İzmir bana çok soğuk Kalbim alevler saçarken bakışlarım pek donuk. Fırtınayla taşınmıştı kırık kalbin parçaları başa sarıp tekrar dinledin mi bir parçamı Tekrar çatıp kaşlarını hissettin mi yaşlarımı Sence hayat başladı mı o kalbin hiç taşlandı mı duymuyor ki kulakların bağırsam da çare yok boğazımı patlatsam da sen bir belirti yok al sazımı parçala notalarda duygu yok ışıkları kapatmayın gözlerimde uyku yok her sözümde sen varsın sözlük senden ibaret ve gözümden damladın düştün ordan affet kıpırdama dur kalbim düşmesin bi afet kaç kişiyle berabersin hadi itiraf et gözlerimden akan yaşlar topraklara karışsın bir fidanla barışsın ve gül olsun kırmızı benden haber ulaştırsın yarim onu koklasın koklasın da gerçek aşkın gücü neymiş anlasın gülmeyecekse yüzün akan yaşlar sebepsiz giden gelmez unutma giden zaten gereksiz önemin yoksa hayatında önemi olmasın hayatında nem olmasın yanağında yeter artık ağlama yeter artık ağlama kendini harab ettin cenaze mi çıktı sanki alt tarafı terk etti başkasını bulursun ama sanma ki unutursun güz yaprakları gibi kendini kurutursun anlatamam hiç kimseye içimdedir acım derin bakıyorum o köprüye sen gelmezsen ben giderim zor değil yapacağım bırakmam yeter boşluğa değmez ki biliyorum o yaşar hep mutluca Avuntular ilaç değil fazla gelir bünyeme aşk yolunda şehit olsam bakarlar mı künyeme sus deme... biliyorum duymaz o karanlık kaçtıkça lambalar sönüyor Gözlerim seni arıyor en derinlerinde kalbimin Bağırıyorum, cevapsız kalıyor çağrılarım Ağlamıyorum, gözlerimden birazcık sen taşıyor Yanaklarımdan süzülüp ayaklarımın dibine damlıyor Sessizce damlıyor, tutamıyorum ellerim titriyor Bulutların üstüne çıkardığım sevgili yerin dibine giriyor Gözlerimden, ellerimden kayıp anonim bir masal oluyor Beni çocuk gibi avutan, usulca uyutan bir masal ışıkları kapatmayın korkuyorum çok karanlık biliyorum güneş doğcak yağıyo bu kar anlık siliyorum sözlerimi beğenmeyip tekrardan yazıyorum el emeği kalp nuru döküyorum peki sen nerdesin seni arıyor şu kalbim adını yazıp karalamakla geçiyor saatlerim unuttum desem de özlerken kafam yastığımda seni özledikçe kendimi unuttum aslında aslında baktımda ihtiyacım yok sana avuntular bile soğuk üşüyorum sarılsana ben kendime sarılmış donuyorken odamda kim bilir şimdi o hangi yorgan altında