Sonu Gelmez

Aynalarda görüyordum hayal meyal aks'ini Boşver geçen zamanı; hepsi birer aksilik. ve ben kimim?.. ne işin var hayatımda ne biçim bi insan bu bana bakan aynamda yıkıl karşımdan, kuruş vermem aşkımdan sıkıl akşamdan sakın gelme rüyama çıkın kalbimden saygı duymam bir daha tıkın beni karanlığa güneş doğmaz sabaha uzak dur benden kirletme saf sevgimi tuzak kur yine özletmem kendimi ben yanında var olurdum yeniden dirilip sen kanında pisliğinle sev başka birini aşka geldin mi alçaklar zirvedeyken senden önemli mi al çak lan bir çekiçle bin bir çivi daha kalbe as hepsine resmini zaten yıllar önce ben yazmıştım ismini. sonu gelmez bu gidişlerin anlamsız dirilişlerin yolu bilmez girer bu kalbe dokunmadan atar tonlarca darbe soru işaretleri kafamda binlerce neden yok mu bunun bi çaresi yok oluyoz haybeden sonu gelmez gidişlerin budur beni kahreden kaç sihirbaz gördün söyle üzüntüyü kaybeden gözyaşını silmeye yetmez ki hiç bi mendil sana güvenmem için gerekli kaç kefil bir safirdir gözlerinde belki de bu sefil bir sihirdir belki de aşk denen şu zehir şimdi sana ne gerek var söylesene hayatımda hayatım demem ki sana benim kendi hayatım var umrumda sanma ne yaptığın ne yapacakların ne taptığın insanlar ne tapacakların boşver hadi şimdi tekrar unut bütün sözlerimi koş gel yine ateşinle serinlet cehennemimi hoş gel yine kalbime ve sonra git yine söz ver bu kez kendine, tutmazsın nafile