Uyurum Ölümüne

Bir rüyanın içindeyim sanırım yine Sabah olmasın uyandırma beni anne Bitmesin bu rüya doyamadım gülüşüne Sonsuza dek sürsün uyurum ölümüne Aylar sonra yeniden çıkmıştın karşıma bir rüyaydı gerçek olmuştu akşamında yaktığın ateşle kalbimde eridi buzlar Seninle gittik tekrar sonsuzluğa Boşa geçmiş sensiz geçen günler anladım da kolay değil affetmek zorlukla dayandım olay değil ağlaman çünkü ben de ağladım aşka meşke değil yalnız sana inandım yalnız sana inandım yine mi yanıldım zaman değil sen göster hata mı yaptım özlemine karşı koymak öyle güç ki anlatamam Ben seninle çok öldüm şimdi sensiz yaşayamam alışamam çare yok ki sözlerimde gözlerimde tek bi sen bi de bir ışık olsun kalbim alışık aşk yumruğuna çıkamadın çıkamazsın bari kalbimi yorma Bir rüyanın içindeyim sanırım yine Sabah olmasın uyandırma beni anne Bitmesin bu rüya doyamadım gülüşüne Sonsuza dek sürsün uyurum ölümüne Kalp mantığa çarparsa psikoloji bölünür mü ? Peki o da uzaklarda benim için ölür mü ? Bakışları puslandıran duman neden uçar gider ? Kızgınlıktan dolayı mı yoksa sönmedi mi közler? aşk ve gurur ve son bi şans daha bi başka durum kalp paramparça parçaları topla birleştir bir daha alçıları kırdım böyle daha rahat sorma artık sen yokken neler yaptığımı seni görmek için hep o sokağa baktığımı anlatamam boşver rüyamda sarıldığımı rüyamda görmek için erkenden yattığımı