Bak Hoşuna Gitmedi

[Verse 1] İnsanlığımdan utanır oldum olması gereken böyle değil Önce aynaya bak ve sonra gördüğün karşısında eğil İki yüzlü bu insanlık, kendi çıkarlarına meğil Karıştırmaktan vazgeç ve kendi adaletinde ezil Herkesin bu gözleriyse başkasında sorun arar Empati yoksunluğunda çoğu şeyler göze batar Kendi derdi büyüktür ve o tarafta kalp atar Bozuk atar yoksa onda, düşünür ki var nazar Mezar kazar bu insanlara, haklı olmadığı için Başkasındadır gözleri, kişiliğinde yok biçim Doğru gözükür herkese, söyle bakalım nasıl için Hesap sorar o gözleri, peki ama ne için Rezil durum ve öylesi, göz kaparsa söylersin Kimseye bişey vermez ama hep en çoğunu istersin İstersin konuşmayı, hatır nedir unutmayı Korkakça bakarsın, doğru ben unutmadım [Nakarat x 2] Kimler unuttu bu doğru yolda yürümeyi Kimler unuttuysa olmalıydı azap içi Kimler sorumluysa, gizlediler bunun için Bizler sorumluyuz, bak hoşuna gitmedi [Verse 2] Ah şimdi manzaramda böyle şeyler olmasa Gözlerimi kapatınca hatalarım çoğalmasa Her ne kadar yazsamda bende iyi değilim Her ne kadar uğraşsamda yeterince değilim Kişiliğin ihaneti, insanlığın laneti Çıkarlarla çelişince, göz ardın, adaletin Ve kimsesin bu yoklukta, sonsuzluk kıyametin Yeter gidin, bitik pilim, bu boşlukta yok sesim Esinlenir bu özlemim, bi güzellik görmesin Yapmacık bu her şehir, yapmacıksın kardeşim Kitaplarım kapanırsa, bence sende bitersin Bi esinti her ömür, bi gün bite sen ölür Gözler bu en başından beri gördüğün o ışık Yıkık duvarların olunca sende yıkar, kırarsın Rahatlarsın başkasını kendi suçunda yargılarsan Ve haz alırsın en hoşundan, bi gün ruhun son bulursa