Kıvılcım

(Sorgu Verse): Herkese sordum hayatımı sordum hep hayrına yordum ben irimle doğdum ders aldım olmadı kaldım ders verdim gülmedi bahtım can istedim canımı aldılar kan verdim damardan attılar yüreği esirgemez oldukça esir alıp yüreği çizip bıraktılar uzun yol bu sukut yok oldu hep savaş entrika yılan sokuldu tenimize geceleri kaç tilki dokundu elveda pembelikler diyerek parmağımı kırarak çıkardım onu bir bahar akşamı o kokuyu özledim ve semalar küskün bana ve dengesi bozulan uçurtma yolunda bu rap bir oraya bir buraya derken ayak üstü vuruldum daha vakit erken ben bugün ölmem yardım etmeyin yıldızım kayar ama önemsemeyin bir gün ansızın çıkıp geleceğim suratınıza tükürüp geri döneceğim duvara son çiziği kanımla atarak onu bunu kaderimi kurşuna dizeceğim ben yalancı ben umursamaz ben kokar zemin farkına varmaz iz bırktılar sildim hepsini boğucu bir sesti bölen gecelerimi hecelerim adını kağıda dökerken melodilerimi cihana sığdıramazken tek resimde yakdım sureti ben öle dirile gözünün içine bakarken (Kodes Verse): Yaz, tek bir cümleye hapsol vede kaybol gözlerimden sonsuza dek sürmedi son tren kalkar o şehirden bu yok olası şehrime ama olsun rüyalar var düşler var sen yoksun bir kerede benim içn yansın İstnbul (lanet olsun her umuduma) 15 ay kapımda bekler ben neyler tek vede yek yoluma gece nöbetleri arkadaş olucakmış bana sorucakmış her gece (birileri) seni hani dramıma ortak ettim ya affet inan istemezdim tüm olanları... gecenin çığlığı son bulur güneş doğar kentime tam vakti ben ve İstnbul hüzüne boğuk 2 yorgun aldı yolunu belkide son kez ilk kez içi acı dolu bir kalp hissediyorum saat 07 hadi gel bitsin hadi gel gömeelim herşeyi anmayalım bir daha geçmişi başladığım bir yer vardı tekrar ordayım tekrar kimse yok ve tekrar tekrar tekrar edicek bilirim korkuya kapılma alışkınım bir kez daha çekerim derin bir iz var içimde kalbime kilitli düşlere eziyet ederken her gece boşver gerisini bilme...