Terkediş

Sorgu; takip ettim kendimi ayaklarımın götürdüğü yere vaz geçince herşey aksine beraberim de yıllardır aynı evler, aynı evler içinde ve ben çukurlu yollarımda mutluluğun peşinde güvensiz, inan güvensiz olmak istiyorum yüzleşerek geçmişimle hatalarımı topluyorum kurak kalıp çölde gece hayallerimi sayıklıyorum günlüğümden hemen her gün yeni birini ayıklıyorum intikam tuhaf bir şey boğuk biraz da korkusu düşman eğer kendinsen buruk olur sorusu adım kalınca uçuruma silindi camın buğusu içerden gelen o seslerin ürkütücü korosu dinle beni, dinle beni, dinle şimdi gitme geri tam kıvama geldiğinde kaçma sakın bozma beni gözlerini kapat hayatta varlığını hissedeli çok gün oldu ama yine de iskandil dönmemeli --- Kodes Kahra; kanatlarından at hayat bu gün düşerse yerlere bir mültecidir hayaller değer dikenli tellere fısıldayan duvarlar ellerimde çizik avuçlarımda kan ruhum ardı dumanlar tüterdi üfledikçe yan hep karardı içim son karardı ritm benim için ve dilek tuttum onca gece bir yalan mıydı hislerim bu kapattıysa kapılarını sularmıydı yaralarımı özlemekle yetindiysen şimdi yok et anılarını paketlerde mutluluk yok olsa olsa hediyedir hayat zor bir yokuş dostum yarıda kalan öğrenir eller hep cebimde gezerken dilimde söylenir bu şarkı şimdi kır bu çarkı geriye kalan gölgedir toz pembe yazdım oysa yaz dedi bir ses bana ve gecemi ateşe atarak elini tutardım kağıt kalem hoş geldim aynı satıra bıçağı yarama batıra batıra yakarım odamı ciğere dumanı çekerek olurum aynı yem