Kalpografy 1

Sen doğduğunda büyük bir hadise olarak geçti kayıtlara Kışın hüzünlü, yazın mutlu aşklar gördüm bu yaşıma kadar Hani dersi kaynatırdık ya ilk okulda Yalınayak büyüdüm, hayatı yaşadım beynimi kaynatarak Çözebileceğimiz sorular, Sorduklarımızdan daha zor olduğundandı Sınavdan korkmamız ! Bir kitap olacaktı aslında Yazdıklarım şiirsel anlatıma geçti sanki biraz Çok sık yağıyor cümleler içime, ürküyorum bir an ama şunu bilirim ki ! Korkmak başarmanın yüzde biri bile değil Ben kendimi vermekten korkmuyorsam Sen ödün vermekten çekinme, Çekinme ki ! Görebilesin beynimin içindeki kör sessizliği Kül tablası kül yerine, sakallarım doluyor artık O loş suda yıkanmış kalbim bir tirhandil dolusu kekik Sende bana yetecek kadar ben varmı ? bana güz den bahset Bende sana yeteceke kadar biz varız ! ve heryer mabet Böğürtlen kokuyor göğüsüm halen, başını yasla sabret Sen öğrettin mutlu yazmayı, ( hadi söyle ) gelir mi saadet ? kapatıyorum iş yerini her tarafı döküp toparladım eşyalarımı beynim yıkık dökük becerebildiğim tek şey yazmak içtiğim fincandan bu gece dudaklarıma dökül gök yüzünü tamladın gerisi boş ben anladım yürekler ebedi takipte ise gidişi boş vedaların kendi yazığım şiirlere kafiye oluyorum artık sesin yağmuru sevmiyor ben kendi içime damladım kurak ve sıcak topraklarda yetişti bu beden kalbim de öyle, belki bundandır acıyı sevmem bizim memlekette deniz yoktu ama limanı çoktu gemi geçmez kuş uçardı, kervan geçmez uçak çoktu yazan istediğine benzetebilme hakkına sahip sevdiğini korkma ! ben hiçbirşeye benzetmiyorum seni ne zaman bir aşk'tan bahsedilse, sanki seni aldatıyorum elimde ayak izlerin, ben susup içime seni anlatıyorum