Ey Gül

Ey Gül, ey Gonca-i Nûr, meftun yaprak, hâr sana. Sensin gönüller Mâhı, bu yaz, bu bahar Sana! Mûcize saltanatın taşları ayna yapar, Her ırmak ve her deniz, her leyl-ü nehar Sana!… *** Senin Zâti Akdesin âlemlere rahmettir, Cibrîl vefalı yoldaş, Yüce Allah Yâr Sana!… Bu nice iştiyaktır, ey en güzel Sevgili? Asırlardır koşuyor, genç ve ihtiyar Sana!… *** Nazarın kalbe şifâ, sözün hikmet incisi, Hangi dertli kavuşsa, olur bahtiyar sana! Misk kervanı kapında karar kılmıştır Senin, Nebîlerin diliyle, hep övgüler var Sana!… *** Ay, güneş, zühre, ülker, nûruna pervanedir. Âlemde olmak ister, âşıklar civar Sana!… Senin yolun hep açık, gidişin Allah'adır, Dağlar ateş kesilse olamaz duvar Sana! *** Güzelliğin âlemde misli bulunmaz inci, Ey Gül, hasret çekmede Cennet, o bulvar Sana! Dedin ki: 'Şükreden kul olmak istemem mi ben?” Rabbin ihsan buyurdu: Hurma, üzüm, nar Sana! *** Her mûcizen parmakla gösterilmede Senin, Çağlatmak öyle kolay, çöllerde pınar Sana! Hicranın bir kütüğü dertle bîkarar etti, Hep özlem duymadadır, selvi ve çınar Sana! *** Cennetin çiçekleri Senin kokunu taşır, Benzemeye çalışır, beyazlıkta kar Sana! Güneş güzel yüzünden parlaklık aldı ey Gül, Acep hayran olmadan, hangi göz bakar Sana? *** Aşkının esiridir, ne çöl, ne de dağ tanır; Bu sevdalı gönüller, su gibi akar Sana! Varlık bahçesi Senin nurundan yaratıldı, Hep medyun, hep minnettar, her can, her nigâr Sana! *** Tebessümün ayların; zührenin sevincidir, Nice hasret çekmede, bu bülbül-i zâr Sana! Güllerin efendisi olmak kolay değildir, Gıpta etmede ey Gül, binlerce gül-zâr Sana! *** Yusuf, Senin dalında çiy tanesidir sanki, Dîvâne kesilir göz etse, bir nazar Sana! Fazlının eteğine akıllar erişemez, Eli kalem tutanlar övgüler yazar Sana! *** Hâk-i pâyine sürsem bir kerecik yüzümü, Bende olan sermaye; hasret, intizâr Sana!