Güzel Sözler Peygamberim

Ne zaman saadet asrını düşünsek, Arkadaşlarından, O güzîde ashabından biri ağlar gönlümüzde. Önce sen ağlarsın. Abdullah bin Mesud'a ' Bana kuran oku” demiştin. 'Ya Rasulallah! Kur'an sana indirilmişken Sana mı kur'an okuyayım” demişti. 'O'nu başkasından dinlemeyi de severim” buyurmuştun İbn-i Mesut Nisa suresini okumuş, Bir ayete gelmişti: 'Her ümmetten birer şahit, Onların üzerine de Habibim Seni bir şahit olarak getirdiğimiz zaman Onların hali nice olur” 'Şimdi yeter” demiştin. İbn-i Mesud gözlerini kaldırıp bakmıştı sana, Gözyaşların mübarek sakalına inmişti. Hani bir defasında ashabına Kur'an okuyordun; ' Sakının o ateşten ki Onun yakıtı insanlar ve taşlardır” diyordun. Önünde oturan siyahî bir adam, yüksek sesle ağlamaya başlamıştı. O ağlayışa Cibril inmişti semadan. ' Ya Rasulallah, huzurunda ağlayan bu zat kimdir?” demişti Sen de ' Habeşli biri” demiş ve onu övmüştün. Cebrail'se şu müjdeyi vermişti; 'Allah buyuruyor ki: İzzet ve celâlime, arş üzerindeki hâkimiyetime yemin ederim ki Dünyada benim korkumdan ağlayan bir kulun gözünü Cennette çok güldüreceğim.” Ne zaman saadet asrını düşünsek, Arkadaşlarından, O güzîde ashabından biri Hesap gününden korkar gönlümüzde. Şeddat bin Evs korkar yatağına girdiğinde Sağına soluna döner durur, uyuyamaz. 'Allah' ım!” der, ' Cehennem ateşi uykumu kaçırdı” Sonra kalkar sabaha kadar namaz kılar. Ebud Derdâ düşer gönlümüze: 'Keşke ailemin koçları olaydım da Kendilerine misafir geldiğinde beni yedirselerdi.” der. Imran bin Husayn' düşer gönlümüze; 'Keşke bir tepede kül olaydım da Fırtınalı bir günde rüzgâr savursaydı.” der. Ne zaman saadet asrını düşünsek, Arkadaşlarından, O güzîde ashabından biri Peygamber sevgisini öğretir bize. Ashabından biri sana gelmişti; 'Ya Rasulallah” demişti 'Seni o kadar çok seviyorum ki Aklıma geldiğinde gelip seni görmesem Canım çıkacak gibi oluyor. Sonra ahireti düşünüyorum. Cennete girsem bile Seninle birlikte olamayacağım Aşağı mevkilerde kalacağım Bu da zoruma gidiyor. İstiyorum ki ahirette de yanında olayım.” Sen de; 'Kişi sevdiğiyle beraberdir” buyurmuştun. Abdurrahman bin Sad anlatıyor Ya Rasulallah! Diyor ki; 'Bir gün Ömer'in oğlu Abdullah'la otururken ayağı kasılıp kaldı. Ayağına ne oldu? dedim Şuradan itibaren sinir toplandı, dedi Ben de dedim ki, En çok sevdiğin insanın adını an da iyileşsin. 'Ya Muhammed!” dedi ve hemen ayağını uzattı.” Ya Rasulallah, Sen abdest aldığında Ashâb-ı Güzîn efendilerimiz koşarak Abdest suyunu alır yüzlerine sürermiş. Bir defasında sormuşsun; 'Niçin böyle yapıyorsunuz?” 'Bereket ve hayır umuyoruz” demişler Sen de buyurmuşsun ki; 'Allah ve Rasulünün sevgilisi olmak isteyen, Doğru söylesin, emanete riayet etsin, Komşusunu incitmesin. Ne zaman saadet asrını düşünsek, Arkadaşlarından, O güzîde ashabından biri Hamd eder Allah'a, şükrü öğretir bize. Eba Eyyûb-el Ensâri ona öğrettiğin kelimeleri söyler; 'Allah'tan başka ilâh yoktur. Mülk ve saltanat O'nundur. Hamd O'nun hakkıdır, O'nun ortağı yoktur.”