Naat-abdülhamit Han

Sultan Ahmed Han'ın evladı, Sultan Abdülhamid Han'ın Kâinatın iftihar tablosu olan Rasulü Kibriya'ya nazmettiği bu şiir, Mescidi Nebeviyeye nakşedilmeye müstehak olmuştur. Hicri 1191 Ey Sultanım efendim Ya rasulAllah, tut ellerimi Senden başka kimsem yok Ne bir dayanağım, ne de bir beklentim Yoktur benim için senden başka dayanak Sen hidayet nurusun, her mekânda her oluşta Sen yağmurun özüsün, yağmurun hası, aslı Ey yaratılanlar arasında itimat edilenlerin en hayırlısı Güvenilirlerin en hayırlısı, kastedilenlerin Sen, hiç şüphesiz, tüm mahlûkatın inayet pınarısın Sen, mahlûkatı doğruluğunla hidayet edensin Ey hamd makamına, makamı mahmuda, tek olarak yükselen Ey parmaklarından fışkırırcasına nehirler akan Mededi ile ordusunu kana kana suya doyuran Beni bir zulmet, bir zillet kapladığında bir korku sarar Derim ki o zaman; Ey saadatların efendisi Dayanağım, mesnedim, kurtuluş ümidim Zilletlerimden dolayı şefaatçi ol Rahmeti bol olan rahmandan Ebediyetimde dahi mazhar olamıyacağım bir nimetle ihsan buyursun bana Ebediyete kadar, bana rıza gözüyle Razı olduğu bir gözle nazar kılsın Günahlarımı hatalarımı sonsuza dek merhametiyle setreylesin Ört bas etsin, merhamet etsin, şefkat etsin Affıyla sarsın sarmalasın beni, çünkü ben yapayalnız olamam Efendim seyyidim, vesile kıldım seni Tüm insanlar arasından seçilmiş olan Muhammed Mustafa'yı Yüce cemal sahibi olan Allah'tır, onun yaratıcısı Gönderilen peygamberlerin hepsinden daha da yüce İnsanlığın hazinesi o Onunla iltica ettim, onunla sığındım Umarım ki Allah mağfiret eder beni Budur benim zannım ve itikadımda olan Ömrümün sonuna dek onu methü sena etmek, onu övmek Şen'imden, halimden, âdetimden zail olmaz Dilim onu methü sena etmekten, onu övmekten asla vazgeçmeyecek Rasulu Ekreme olan sevgim Arşın ve mülkün sahibi olan Allah indinde Dayanağım, kurtuluş ümidim Üzerine olsun, sonsuza dek yok olmasın Sonsuz ve sayısız salât Selam ve tahiyelerin en yücesi Ehli beytine, medet ve sehavet ehli Cömertliğin denizi olan tüm ehli beytine Ve ashabı güzidine salât ve selam olsun. II. Abdulhamit Han