Nereye Bu Gidiş Ey Yolcu

Ey nefsim dinle beni sana yan diyorum Ateşlerin içinde yanan gibi yan O'na can diyorum anla beni Canımın da içinde canan gibi can Yaprak düşerse dalından isyana öğütülürse yaz akşamları sevda sözcüklerinde Temmuz Ağustos uzaklaşırsa Yani bir sonbaharsa iklim, Ağlama El yapımı zanlar hükmederse uzun gün dostluklarına Gece başucundan uykusuzluk ekerse gözbebeklerinin vadisine Yüreğinin yıldızları kulağına fısıldayıp işte ağlama vakti derse Sen yinede ağlama Çünkü bize ağlamak düşmez Ağlama Bize yürümek düşer sevgilinin ardından Sadece ağlamak yetmez Güzeldir hayranı olmak nebinin Ama sadece hayranlık yetmez Onun gibi olmadıktan sonra bu yol ilelebet bitmez Ağaç gölgesinde gölgelenip yoluna devam eden yolcu gibi olmak vardı O'nun gibi olmak Alev sararda gözlerimi Bir rüzgar soğutmaya çalışır Zamanla alevlere o rüzgarda alışır Bilemez ki bu dünyanın bir oyunu Bilemez ateşin içimde olduğunu Hala yanmaktadır gözbebeklerim Ve ben ateşten bir mektup oldumda Özgürlüğümü yaktım dünya adına O'nun adına adımı yaktım Ve artık adına ortaktım Rüzgarsa dilbeste olmuştu nara Söndürme gözyaşlarında Ağlama Çünkü bize ağlamak düşmez Ağlama Bize yürümek düşer sevgilinin ardından Sadece ağlamak yetmez Güzeldir hayranı olmak nebinin Ama sadece hayranlık yetmez Onun gibi olmadıktan sonra bu yol ilelebet bitmez Ağaç gölgesinde gölgelenip yoluna devam eden yolcu gibi olmak vardı O'nun gibi olmak Şu geçen ömründe nelere kandın Sen ki dünyanın süsüne aldandın Yandın ağladın yinede uslanmadın Nereye bu gidiş? Nereye ey yolcu?