Dagboek

Hier sta ik op de rand, en ik stap dus ik val, vol angst In de hoop dat jij me opvangt daar beneden Het leven is een keuze, en ik ga het er van nemen Dat betekent grinden in het zweet van vijf tot negen Het is leven voor de keuze, een investering in problemen En ik heb der zovele, dat ik de helft al ben vergeten Want ik focus op hetgeen het betere geeft in dit leven Dat is positivisme sinds de eerste dag, de 11e op de stenen En hij schreef het lang geleden in de Hollandse droom “Kleine jongens worden groot”, voor ze belanden in de goot Dat zijn mijn tien geboden, de regels waarop ik flow Dus met 1 oog een knipoog naar de man op de troon Hij is niet langer koning, maar minstens zo groot Als de keizer van ze rijk verdeelt en heerst hij de show Waar hij is nu is, fack dat wil ik ook Ik geef m’n leven voor heel even meevaren op de boot Maar zo groot ben nog ik niet, ik kom tot één meter tachtig Nog niet machtig, maar vannacht en straks oefen ik lachend Want ik smacht om alles wat ik wil te bemachtigen Dus lach me uit maar over 2 jaar sta voluit te lachen En voor nu sta achter in de lijn, maar achter mijn lines Dus alles wat ik rijm is wat mensen van mij kunnen verwachten Dat maakt mij een gast met meer zwaktes dan krachten Maar met vol gas onderweg naar wat prachtigs 1 statement, ik weet, ben niet geboren voor dit Heb mezelf gevonden en mezelf verloren in dit 2 oren, maar van oordelen horen ze niks Vele ogen, een belofte, neem geen voorbeeld aan dit Een shoutout met een middelvinger naar matties die haten op mijn tracks Zonder zelfrespect omdat zij zich herkennen in de raps En ik ben niet goed gebekt, over het neppe in de mens Dus heb ik dingetjes gedaan en heb ik dingetjes gezegd Vond ik de helft daarvan best vet maar meende ik het niet echt En ik bedoel geen disrespect want “I love you to the end” En anderhalf jaar later ben ik weer real met wat ik rap Heeft mijn ego zich gebeterd, met een leeg hoofd weer oprecht Toch noemt men mij een groentje, want het gras bij mij is groener Als de goede versie opgepoetst na urenlang boenen Na jarenlang zwoegen, ben ik nu op volle toeren Volg de route, die ik voel, en fock it ik voel me goe Zo goed als ik mij volgend jaar voel, heb ik mij nog nooit gevoelt Das een statement over wat ik volgend jaar doe En dit is pas het begin dus volg mij een jaar goed Zit er nu al middenin al komt de toekomst naar me toe Gooi een korrel zout bij de fouten die ik maak Noem het geluk bij de schoten die ik raak Sla de bladzij om en lees maar rustig mee Tis niks meer dan het dagboek van een hiphopziel in spé Ik ga van de bar in de stad, naar de bars op m’n klad Geschreven met de hand, en de passie van een man Die op de gracht een meisje pakt die niet past bij de ring Van z’n schat dus oftewel heel fout, maar goud… fack Dus ik schrijf s’ nachts, en leer overdag Doe m’n studie op de uni, want tuurlijk er blijft angst Want ik ben kak, kom uit een dorp, ben niet gemaakt voor de (Stad…) Eerder een maatpak, dan dat ik de maat pak En spraakmakende shit grap over dagelijkse gang Van zaken in mijn leven, want ikzelf weet niet beter Dan wakker worden om 2 uur s’ middags brak, met een lege rekening En een bonnetje van de snackbar in m’n zak Dus om te concluderen, heb ik nog een hoop te leren Maar ben ik gretig, om het tij in mij te keren Want ik heb al lang begrepen, dat ik zo niet kan leven Ik ben gebrand met een teken, maar probeer dat te vergeten Want ik leef voor hiphop, en hoop dat zij mij een kans wil geven