Schetsen

Kijk ik naar de sterren boven zee En zie ik daar mezelf Zoek ik naar de plekken in de leegte daar Om mij te helpen Niks veranderd als ik naar boven kijk Maar ik denk dat het helpt dat het wat groter lijkt Er niets meer overblijft van mij Behalve mijn verhaal om te vertellen Wie ben ik zelf En wat heeft mij gedragen door de jaren En wat kan mij verpesten Dit zijn mijn levenslessen Mijn shit om op te stressen Ik wil graag flexen, das één Ik moet leren te relaxen, das twee En nummer drie kan ik jullie wel vertellen, Maar houd ik stiekem liever ff voor mezelf Dit zijn de schetsen niet meer dan wat etsen op papier Niks meer dan kletsen over kansen van dansende mensen in de verte Ik lees nu over werkethiek en investeer in mezelf als een bankier met een affaire Dat betekent grinden, cashen en levensplezier Creëer van mijn geweten deze carrière En of we blijven vechten voor een plekje, weten we niet Maar dat zie ik zelf onderweg wel ergens We reizen… Als de telefoon gaat, neem ik hem op, slaapdronken met de zonden in m’n kop, ik gaap “goedemorgen Daan Dit is Noah’s Ark, Top Notch, we geven je de kans om te praten met Bizzey en Kraan” De tijd stopt… Even ben ik stil dan zeg ik ja, voor beide heb ik jaren in de rij gestaan Geblessed pak ik de trein naar Amsterdam Terwijl ik de tentamens van die dag aan mij voorbij laat gaan Onderweg stresst m’n kop tot in het nergens Ben focking angstig om mijzelf voor schut te zetten Tot nog toe kon ik altijd zeggen dat muziek een hobby is Maar m’n passie kan ik nu niet meer ontkennen Ben aan de beurt als nummer acht en ben de laatste van de dag Eén kwartier, één kans die ik nu pak Dus één kamer, drie mensen, twee rappers, één ventje En ik laten horen wat ik had “Ik vind het pis, want je lyrics zeggen nog niks Maar je bent onderweg dus blijf op de rit, blijf op die shit, geef het twee jaar en je zult het zelf zien want wij zien potentie maar het is het net niet, voor nu…” Ik loop de kamer uit en voel mij herboren Zij nemen afscheid met de woorden dat ze demo’s willen horen, Dus ga ik naar de werkbank en teken demo’s voor ze, Althans nog aftands, maar daar zijn de schetsen voor Daar zijn schetsen voor Ja, daar zijn schetsen voor Nu nog Semi-Pro Straks alles We stromen verder op het pad wat ik leef Eén EP, één doel, elke dag van de week Geen stress, wel plannen, elke stap er is één Van rennen komt blessures, maar ik stap er doorheen Dus zet een stap opzij, m’n arrogance heeft nu wat ruimte nodig zo zeker van m’n kans dat twijfels nu zijn uitgesloten zeker van de dans kan blind mijn passen door de ruimte lopen Dit zijn de schetsen Niks meer dan wat etsen op papier Dus niks is hier om op te kunnen stressen Blijf relaxt, blijf testen, blijf spitten, blijf flexen De rest zien we onderweg wel ergens Dit zijn de schetsen Niks meer dan wat etsen op papier Dus niks is hier om op te kunnen stressen, Blijf relaxt, blijf testen, blijf spitten, blijf flexen De rest zien we onderweg wel ergens