Kendimden Yoruldum

Kendinden hiç yorulur mu insan? Yıprandım, hayal kırıklıklarından, içimde biriktirdiğim umutlardan Kendimi bulmaya çalıştım, ama hep kayboldum Tükendim, beklentilerimden, yaşanamamış hayallerimden, Kendimden yoruldum Yatağım diken oldu, uyuyamadım Gözyaşlarımı gülüşlerimle sakladım, içimden haykırdım Sol yanım öyle yandı ki, nerdeyim, ne haldeyim? Ayrılırken kalbim sende kaldı Gülüşlerim sende kaldı İlk defa birine yaslanmak istedim Ama biz her defasında yorduk birbirimizi! Birbirimizi İçimde biriken umutlar, sanki beni boğdu İçimdeki alev hiç sönmedi, korku büyüdü Beklentilerimin ağırlığı altında ezildim, hayallerim yıkıldı Evime bile sığamadım, kaçmak istedim, ama her yol tıkandı Boğazım düğüm düğüm oldu, anlatamadım Göz yaşlarına boğuldum, nefes bile alamadım Sol yanım öyle yandı ki, nerdeyim, ne haldeyim? Ayrılırken kalbim sende kaldı Gülüşlerim sende kaldı İlk defa birine yaslanmak istedim Ama biz her defasında yorduk birbirimizi! Birbirimizi Her gözyaşımda senin hatıran var Kırık hayallerle doldu her adımım Bir nefeslik huzur istedim, beni senle dinlendirecekti aşk, Ama her yol bizde bitti Kalbimde bir yara, seninle açıldı Bu yolda yalnız yürümek zorundayım artık Sol yanım öyle yandı ki, nerdeyim, ne haldeyim? Ne haldeyim? Ayrılırken kalbim sende kaldı Gülüşlerim sende kaldı İlk defa birine yaslanmak istedim Ama biz her defasında yorduk birbirimizi! Birbirimizi Birbirimizi yorduk, yorulduk Ben bu yolda yalnızım artık Gülüşlerimde sakladım her şeyi Ama seni ardımda bıraktım Birbirimizi yorduk, yorulduk Ben bu yolda yalnızım artık Gülüşlerimde sakladım her şeyi Ama seni ardımda bıraktım Sol yanım öyle yandı ki, nerdeyim, ne haldeyim? Ne haldeyim? Ayrılırken kalbim sende kaldı Gülüşlerim sende kaldı İlk defa birine yaslanmak istedim Ama biz her defasında yorduk birbirimizi Yorduk! Yorulduk Ben bu yolda yalnızım artık Gülüşlerimde sakladım her şeyi Ama seni ardımda bıraktım