Kendimi Unuttum

Teşekkür mü etsem üzülüp ağlasam mı bilemedim Hayatın zorlukları içinde sabrı öğrendim Kabul edilemez durumlarda iç huzuru korumayı Her durumda pozitif bakmayı denedim Kendime olan güvenimi güçlü tutmayı Kararlılıkla hedeflere yol almayı Olumsuzlukları olumluya çevirmeyi Kendi kendime motivasyon sağlamayı öğrendim Özür dilerim hem de çok Beklentilerime değer vermedim bu beni kırdı Ama gördüğüm her şey beni daha da güçlendirdi Bu yolculukta öğrendim hayatın dersleriyle Problemleri sakin çözmeyi İhtiyaçlarımı karşılama gücümü keşfetmeyi Karşılıksız iyilikleri gönülden yapmayı Geleceğe umutla bakmayı öğrendim Hayatın küçük mutluluklarını bulmayı Özverili ve fedakâr olmayı Dürüstlükten taviz vermemeyi Sevdiklerime bağlı kalmayı öğrendim Özür dilerim hem de çok Beklentilerime değer vermedim bu beni kırdı Ama gördüğüm her şey beni daha da güçlendirdi Bu yolculukta öğrendim hayatın dersleriyle Aslında güçlü olmak değildi istediğim Ama olmak zorundaydım Kendimi hep erteledim Kimsenin beni anlamadığını bildiğim halde Hayatıma girenleri bana verilmiş bir görev olarak gördüm Herkesi mutlu etmek zorundayım sandım Benim de mutlu olmam gerektiğini unutmuşum meğer Bu kadar fedakâr olduğum için kendimden özür diliyorum