İyi kim

Sen, Alevlenmiş şu yürek yangınımda Koşup içime ilk kurtardığım. Canım ol. Sen, Bozguna uğramış hayaller kentinde Sağ kalmayı başaran tek yanım. Dağım ol. Her nefeste tek sarıldığım. Her fırtınada tek dayandığım. Bir sel olmuş, akıyorum; İçinde yine ben çakıltaşı. Bir yel olmuş, esiyorum; İçinde yine ben çiçek tozu. Varlığın, "iyi ki"m, Varlığımı iyi yapansın. Sabah gibi yeni güne heyecanımsın. Gece gibi kucağını açmış sabaha, Çocukken beklediğim, Büyüdükçe özlediğim gibi. Her nefeste tek sarıldığım. Her fırtınada tek dayandığım. Bir sel olmuş, akıyorum; İçinde yine ben çakıltaşı. Varlığın, "iyi ki"m, Varlığımı iyi yapansın. Sabah gibi yeni güne heyecanımsın. Gece gibi kucağını açmış sabaha, Çocukken beklediğim, Büyüdükçe özlediğim gibi. Varlığın, "iyi ki"m, Varlığımı iyi yapansın. Sabah gibi yeni güne heyecanımsın. Gece gibi kucağını açmış sabaha, Çocukken beklediğim, Büyüdükçe özlediğim gibi. Hayallerim heyecanımdan Hep bir adım geride. Sana söyleyemedim nedenini: Anneme de bir telaş olmuş, Doğarken, Başımdan önce gelen ayaklarım. Her akşam Hangi ışığın altındaysan O ışıktan daha kalabalığım. Eski zamanlardan bir tren garında O uğultulu kalabalığı yarıp, Bu şarkının bitişinde bekleyen Asil sessizliğini öyle karşılarım.