Tut Atalar Sözün Kalbi Selim Ol

Tut atalar sözünü kalbi selim ol Gönülden gönüle yol var demişler Gider yavuzluğun tab'ı halim ol Sert sirke kabına zarar demişler Çün bildin alçağa akmaktadır su Kamilin cahile nasiyhati bu İkrarını gözet olma abes-gü Birdir ikrar ile iman demişler Her kara uzatma elin eteğin Yelkovana döner ahır emeğin Nitekim göllerde şaşkın ördeğin Başın kor kıçından dalar demişler Aldanma cihanın sakın varına Düşmeyegör onun ah-ü zarına Bugünkü işini koyma yarına Yar yıkıldığı gün tozar demişler Ben de kestim bu arsaya bir koyun Meydan-ı hünerde gel sende soyun Feleğin zoruna dayanmaz oyun Kati zor oyunu bozar demiyler Ak(ı)l erişmez bu feleğin işine Dürlü gailesin alma başına İbretle nazar kıl loru kuşuna Evvel ölçer sonra yutar demişler Çoktur bu alemde boşa yelenler Kande bilenler ile bilmeyenler Eskiden adettir dağdan gelenler Bağda olanları kovar demişler Dediler bu pendi sordumsa kime Tuz ekmek bilmeze müşkilin deme Kül kömür ye namert lokmasın yeme Gün olur başına kakar demişler Abestir her vara yoğa koşanlar Gahi doğru gahi eğri aşanlar Ağlamak ne demek kendi düşenler İki gözden bile çıkar demişler Arzeyle bu pendi kendi özüne Dost addetme her güleni yüzüne İncinme dostunun doğru sözüne Doğru söz insana batar demişler Eski mesellerle eylersen amel Kırklar'ın birine olursun bedel Usul-ı ma'niyi bilmeyen echel Solağına davul çalar demişler Bir mürşid-i kamil bulmayanlara Pirler nasiyhatın almayanlara Sözünün isbatı olmayanlara Bir dipsiz kile boş anbar demişler Eşek at yanına koşulsa göre Huy alır huyunda ol göre göre Hizmet eyler isen eyle bir ere Su aktığı yere akar demişler Adet-i Hak budur ezel-ü ebed Kul kula sebeptir ey dil-i naşad Baye geda hizmet etmekten murad Bal tutan parmağın yalar demişler Kanaat halkasın bırakma elden Elinden çıkmasın der isen dümen Deve ahu gibi boynuz isterken İki kulaktan da çıkar demişler Talib-i ma'rifet çekerse emek Yüğrük at artırır yemin giderek Şaire ses ile saz ü söz gerek Yalınız taş olmaz duvar demişler Gerek şakıy olsun gerekse sa'id Kerim kereminden eylemez teb'id Böyledir Mevla'dan kesme sen ümid Gün doğmadan neler doğar demişler Levni nasiyhatı pirlerin böyle Durub-ı emsalden nazm ile söyle Meydan-ı hünerde ağırlık eyle Ağır bassa yeğni ağar demişler