Göğsümden Düşen Kuş Ölüleri

Küçüklükten başladı herşey bir kenara itilme Yanlışları yüzüne vur artık Hasan çekinme Mutlu ol hep ama yanında üzüntüyü getirme Bütün gün kendinle kavga edipte kendini bitirme Kör olup aşık olma yarı yolda bırakır sakın Kendinden başka kimsen yok etrafına bakın Dostu uzakta arama Hasan kalem sana en yakın Yanlış yola girmeden doğru insanlara takın Bir tarafım ölü bir tarafım diri Gördüğümde seni kurtaracak dedim beni Yanılttın tek olduğumu hatırlattın Sayenizde güçlendim Efahim'i yarattım Yıllarca bekledim doğru insanı gelip bulur Beynimin içinde 4 kişi bağırıp durur Belki bazı yanlışlarında yapmasaydın gurur Demezdin bu insanlar niye bu kadar mağrur Uyan içindeki savaşın yok artık bir çözümü Olanlardan sonra açmalıydım artık gözümü Tutamadım kendime verdiğim hiçbir sözümü Seneler geçse de kaybetmeyeceğim lan ben özümü Vakit dar yakında bazı şeyler için geç olacak Yaşananlar seni fazlasıyla yıkacak Merak etme gizleyeceksin kimse anlamayacak İçi parçalanırken geçmişine acıyla bakacak Bırakma ayaklan hayat sana acımayacak İnsanlar mutluluğun değerini anlamayacak Kendine söz ver Hasan yolun sonuna varacak Ve her şey son bulduğunda huzurun tadına bakacak Ya şimdi ne olacak? yarı ölü mü yoksa? Saçmalama ya hayat hedefini vurduğun bir oksa? Ne yapabilirsen heh? Hayat bu kadar boksa Birazcık mutlu olmak içinde çabaladın oysa Kapının önünde ki yazıya bakıp durma Kalbi kırılacak diye korkma söyle susma Onları tanı kirlenmişlerin kalbine dokunma Uyan Hasan gidenlerin geri geleceklerini sanma! Kendine birazcık güven herkesi karşına alabilirsin Doğruyu insanlarda arama sen daha iyi bilirsin Dostun az ama hepsi senin yanında sevinirsin Gece başını yastığa koy ve bütün acıların silinsin Çekinmez hah arlanmaz Efahim Yazmaktan bıkmaz lan çünkü o bir kâhin Umarım zamanla Hasan'ı ilan etmez hain Çünkü iki zıt bir bedende daim Herkesin gözüme bakıp ölü gibisin demesinin Nedenini anlayamadım bence içimi görmelisin Çektim ben gözlerimden hayatın pembesini Bu bir idam hemde şahsın ta kendisinin! Geçtiğim yolların hepsi taşlarla doluyken Kimse yardım etmedi bugüne kadar sahiden Harbiden bugüne kadar tek miydim ben Vefanın anlamını öğretmeli biri size derinden Durdurma anlatıcam çünkü yalnız kaldım Baksana şimdi gözlerime ben ağlamazdım Zaten sen halimden de anlamazdın Ben kendimi tanımıyorum sen hiç tanıyamazdın Yorgun argın geldim buraya dargın Affetmek yok çünkü ihale hep bana kaldı Solgun bıkmış umrumda değil yargın Tek istediği huzur artık her şeyi saldı Kafam allak bullak hayallerin hepsi muallak Hayat bindiğim bir bisiklet tekerlekler patlak Ve isterdim huzur içinde gökyüzüne bakmak Sen iyi olsanda insanların işi çelme takmak Bak günün 24 saati kendinle savaştın Üstesinden gelemem dedin hepsini aştın Neden kendini kandırıp gerçeklerden kaçtın Hala ümit var diyerek kapanmış bir defteri açtın İçimdeki kavgalar pranga etkisi yaratır Sevdiklerimin ihaneti hep kalbimi kanatır Bir süre çekilmem gerekecek Ama merak etmeyin Efahim geri gelecek