Gölgeler Şehri

Karşımda salınan dallar Bükme boynun ağlatırsın Yeniden vermek için döktün Yine çiçek açmalısın Bilirim tozludur yollar Epeydir gelen giden yok Şen olası şehir nerde gülüm Yerde yaprağın sesi çok Ey gölgeler şehri Taşlarında çiğneniyor ağıtlar Kapanan gözler gibi batan güneşin Kim bilir ne zaman açılırlar Alıp da kaç kez gittim başımı Yine sana vardım yollardan Her dönüşümde gün batımı Geçmişi öptüm alnından Velhasıl Yaşamak bu değil Yaşamak bu değil, ey şehir Öyle bir vakte erdi ki günümüz, dost belli değil Güzelliklerinse bir bir veda ediyor Ama inen gözleri, senin için ağlamıyor sanma O veda ki Sokakların yenilerini giymiş çocuğa Benzesin diyedir Bir kez olsun Bir kez olsun sen de ağla Ağla ki savrulsun gölgeler Açılsın seher Açıl seher açıl yoruldum Karanlığın kafesinde Dayanmaz oldu yüreğim açıl Aldığım bu son nefesimde