Vágestur

Auðnin dregur mig niður forna slóð, dvín hinsta sól þar arka dauðir menn og ef ég lifi í nótt hún ann mér enn Þig hef ég áður hitt, myrkrið sem kvelur mig Þú herjar enn svo grimm, þú herjar enn svo grimm Ég horfi í augu þín, þar er allt í ró, illvilji þó Ég ráfa í auðn og fár, þau drepa hljótt, óblæðandi sár Sefur þú ein um sinn, vakir þú ein um sinn? Ég læri seint, ég læri seint Ef þú ferð þína leið, þá fer ég mína leið