Eho Xehasi T' Onoma Mou

Οι νύχτεσ όλο πιο συχνά θα πλησιάζουνε Όταν εσύ θα περιμένεισ να χαράξει Και το πρωί που οι πλατείεσ θα αδειάζουνε Δεν θα υπάρχει πια κανείσ να σε κοιτάξει Είναι οι άνθρωποι μου έλεγεσ πουλιά Σαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνε Κι έρχονται ίσωσ να σε δουν κάποια βραδιά Άν έχουν σπάσει τα φτερά τουσ ή αν πεινάνε Τώρα που θέλω να γυρίσω Ξέρω κανέναν δεν θα βρω Έχεισ αλλάξει το όνομά σου Και δεν υπάρχεισ πια εδώ Εδώ οι μέρεσ μου περνούν με την βροχή Νύχτεσ ναυάγια στουσ δρόμουσ περπατάνε Θέλω να πω μα με τρομάζει η σιωπή Κι οι απουσίεσ από δίπλα μου περνάνε Μην έρθει πάλι ο χειμώνασ και χαθείσ Και τα πανιά σου μην τα σκίσει ο αέρασ Κι όπωσ φυσάει τα σημάδια δε θα βρεισ Θα 'χουν σκορπίσει στα συντρίμμια κάποιασ μέρασ Τώρα που θέλεισ να γυρίσεισ Εγώ φοβάμαι να σε δω Έχω ξεχάσει τ' όνομά μου Και δεν υπάρχω πια εδώ