Ιαχές έχουν γίνει οι στεναγμοί

Ιαχέσ έχουν γίνει οι στεναγμοί Τησ άμοιρησ Και οξείεσ βοέσ οι κατάρεσ τησ Γίναν κακό Γάμο ο προδότησ να έχει Για τ'άδικα πάθη τησ Τον δία φωνάζει Και τη θέμη των όρκων Που αυτή την επέρασε Στην μεγάλη ελλάδα Στην απέναντι γη Και με αρμυρό σαν τα δάκρυα κλειδί Την κατάκλειστη άνοιξε Θάλασσα, νύχτα